Niedziela Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata B

Jezus jest Królem
Dzisiejszą Liturgię Słowa rozpoczyna bardzo uroczysty opis widzenia proroka Daniela:
Patrzyłem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. ... Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską... (Dn 7,13-14)
W obrazie Syna Człowieczego dostrzegamy Jezusa Chrystusa, zapowiedź jego królowania. Jezus sam o sobie powiedział: Tak, jestem królem” (J 18,33b-37). Niech dzisiejsze święto Chrystusa Króla wzbudzi w nas refleksję: Jak Jego królowanie realizuje się w naszym życiu?
Drugie czytanie ukazuje Jezusa Króla, który nie jest jak ziemscy władcy, wydający i egzekwujący prawa, ale Króla, któy z miłości nabył lud przez przelanie krwi za niego:
Jezus Chrystus jest ... Władcą królów ziemi. Tym, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem Bogu i Ojcu swojemu (Ap 1,5-8)
To od nas zależy, czy wyciągniemy ręce do naszego Króla - Władcy, który nas miłuje (Ap). Od nas zależy, czy przyjmiemy zbawienie nam ofiarowane. Jaka jest nasza odpowiedź?
Jezus Chrystus jest moim Światłem i Życiem oraz jedyną Drogą do Ojca; Przyjąłem Go jako mojego Pana i Zbawiciela; oddaję Mu swoje życie, aby nim kierował. (ks. Franciszek Blachnicki, Drogowskazy Nowego Człowieka)
Świadectwo: Jeszcze do niedawna na tronie mojego życia siedziałam - JA! A obok mnie królowały moje choroby, moje problemy, moje dzieci, mój mąż, moje przyzwyczajenia i złe wspomnienia. Od kiedy zaprosiłam Króla Wszechświata, aby rządził moim życiem - stałam się osobą wolną, bo cóż może uczynić mi człowiek, kiedy jestem kochana i jestem wzywana po imieniu przez Króla Wszechświata? (całość czyt. tutaj)
Jeśli chcesz, dziś poproś Jezusa Chrystusa Króla, by królował w Twoim życiu. Niech Twoje serce stanie się Jego tronem. Pomódl się swoimi słowami - ogłoś Królowanie Jezusa w twoim życiu. Jeśli potrzebujesz słów modlitwy, zob. Modlitwy oddania. Najważniejsza jest jednak decyzja podjęta w twoim sercu.

***
Odpowiedział Jezus: „Tak, jestem królem”. (J 18, 33b-37)