Ewangelia dzisiejsza rozpoczyna się dość nietypową prośbą uczniów. Oto "Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, zbliżyli się do Jezusa i rzekli: „Nauczycielu, chcemy, ... żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twej stronie” (Mk 10,35-45).
"Dwaj synowie Zebedeusza —
Jakub i Jan, którzy zabiegali o pierwsze „teki ministerialne” w królestwie
Bożym, mogą być uznani za pierwszych „karierowiczów” w Kościele Jezusa
Chrystusa. Zasiąść w Jego chwale — jeden po prawej, a drugi po lewej stronie —
oznaczało po prostu mieć udział we władzy, a w konsekwencji także w profitach
wynikających z faktu tak bliskiej przynależności do swojego Mistrza i Pana.
Można nadto podejrzewać, że dziesięciu pozostałych, którzy „poczęli oburzać się na Jakuba i Jana”, mogło nosić w swoich sercach podobne aspiracje, a ich oburzenie wynikało z faktu, że ktoś inny ich po prostu ubiegł. Podejrzewamy to, bo znamy samych siebie. Podejrzewamy, bo w swojej naiwności my również sądzimy, że mieć udział we władzy — to mieć po prostu lepiej i wygodniej."*
Można nadto podejrzewać, że dziesięciu pozostałych, którzy „poczęli oburzać się na Jakuba i Jana”, mogło nosić w swoich sercach podobne aspiracje, a ich oburzenie wynikało z faktu, że ktoś inny ich po prostu ubiegł. Podejrzewamy to, bo znamy samych siebie. Podejrzewamy, bo w swojej naiwności my również sądzimy, że mieć udział we władzy — to mieć po prostu lepiej i wygodniej."*
Nie tak pokazuje Jezus. Jego Misja ma charakter służebny:
„nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć, i dać swoje życie na okup za
wielu”. (Mk 10,35-45)
„Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie” (Ef 5,25).
„Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas życie swoje … my także winniśmy oddać życie za braci” (1 J 3,16)
„...umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13,1)
Prawdę o odkupieńczej ofierze
Chrystusa-Miłości podkreśla List do Hebrajczyków (Hbr 4,14-16), ukazując Chrystusa jako Arcykapłana, który dał samego siebie jako okup za nasze grzechy. W złożonej z miłości do nas ofierze Jezus Chrystus dopełnił swego zbawczego posłannictwa.** Tak tę ofiarę zapowiadał prorok Izajasz (Iz 53,10-11): "Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości
on sam dźwigać będzie."
„Dałem wam przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem” (J 13,15).
__________________________
