VI Niedziela Wielkanocna Rok C

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę
Dzisiejsze czytania rozpoczyna opis sytuacji spornej, która rozstrzygnięto odwołując się do "apostołów i starszych" w Jerozolimie. Tak w Jerozolimie odbył się pierwszy Sobór Kościoła. 
Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do apostołów i starszych. (Dz 15, 1-2. 22-29)
Przyczyną sporu były kwestie pogan. Niektórzy uważali, że muszą oni wpierw przyjąć religię Mojżeszową, a przynajmniej zachowywać "stare" zwyczaje, by później móc otworzyć się na chrześcijaństwo. Inni znowu twierdzili, że chrześcijaństwo jest religią nowa i niezwiązaną z Judaizmem aż tak, by zachowywać zwyczaje żydowskie. 
Dzisiaj są inne sporne kwestie, które podnoszone są w publicznych dyskusjach. Nie zatrzymując się na owych "sporach" i dylematach moralnych, zauważmy jak prowadzi nas przykład Pawła i Barnaby: idą do Piotra, bo on jest głową Kościoła, i pytają go o radę.
Ile piękna jest w tej postawie! Ile pokory Pawła: ten, który sam o sobie mówił, że w dziele głoszenia Ewangelii trudził się bardziej od innych (por. 2 Kor 11, 23: Są sługami Chrystusa? ... Ja jeszcze bardziej! Bardziej przez trudy, bardziej przez więzienia, daleko bardziej przez chłosty...), w kwestii dokrtyny odnosi się do Piotra. 
Magisterium oznacza władzę nauczania w Kościele, … która należy do biskupów i papieża. ... Do magisterium należy kompetencja świadectwa i … głoszenia prawdy wiary, a więc także decyzji w kontrowersjach dotyczących problemów wiary i postępowania chrześcijańskiego. … Klasycznym argumentem, do którego Kościół katolicki odwołuje się, aby uzasadnić istnienie magisterium, jest argument sukcesji apostolskiej biskupów. … Sukcesja apostolska odnosi się do kierowania Kościołem i do przekazywania wiary apostołów (source)
A mur miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka. (Ap 21, 10-14. 22-23)
Może wobec tych czytań warto zadać sobie pytanie, kiedy my odnosimy się do nauki Kościoła? Żyjemy w ciekawych czasach, prowadzeni przez kolejnych papieży: bł. Jana Pawła, Benedykta i Franciszka. Każdy z nich w sobie właściwy sposób wykłada prawdy wiary i rozstrzyga kwestie nauki katolickiej. Czy weryfykujemy nasze stanowisko w kwestiach moralnych i doktrynalnych z nauką Kościoła? Jak często sięgamy po Katechizm Kościoła Katolickiego? Czy nie unikamy zajmowania jasnego stanowiska wobec innych? Ktokolwiek próbował takiej dyskusji wie, że to nie jest proste, że wymaga odwagi i... wiedzy. I jest to wyzwanie naszych czasów - wszyscy musimy umieć bronić naszej wiary, naszych postaw, nauki Jezusa.
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę... (J 14, 23-29)
Zachowywanie nauki Jezusa jest konsekwencją spotkania z Nim, decyzji o byciu uczniem. A obietnica dla tego, który tak czyni, jest warta zachodu:
... a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać.