V Niedziela Wielkanocna Rok C

Oto czynię wszystko nowe 

Nowe niebo i nową ziemię zapowiadał prorok Izajasz: 

Oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; nie będzie się wspominać dawniejszych dziejów ani na myśl one nie przyjdą. Przeciwnie, będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę (Iz 65, 17-18)

Te zdania są zapowiedzią odnowienia Izraela po rozproszeniu babilońskim. Już wtedy Lud Boży przeczuwał, że swojego odnowienia nie dokona sam, swoją mocą, ale że prawdziwe odnowienie jest dziełem Boga. W świetle Nowego Testamentu ta zapowiedź proroka Izajasza nabiera jeszcze innego znaczenia - zapowiada odkupienie - odnowienie stworzenia mocą Zmartwychwstałego Pana. Ten, który zywciężył śmierć i zasiada na tronie, ma władzę i moc uczynić wszystko nowym:

Ja, Jan, ujrzałem niebo nowe i ziemię nową... I rzekł siedzący na tronie: Oto czynię wszystko nowe. (Ap 21, 1-5a)

W tym nowym, odnowionym świecie Bóg mieszka ze swoim Ludem: zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi. (Ap) Panuje tam nowe prawo, nowe przykazanie:

Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. (J 13, 31-33a. 34-35)

Przykazanie miłości bliźniego istniało w Starym Testamencie: Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego (Kpł 19, 18). Jezus jednak nazywa je nowym. Dlaczego? Oto dwie możliwe odpowiedzi:

1. Właściwie to jest to samo odwieczne przykazanie miłości bliźniego, ale Chrystus daje mu nowy zakres i nową miarę: tą miarą jest Jego miłość ku nam, miłość aż do końca. (Ks. Janusz Ihnatowicz, source)
2. Nowe przykazanie! Istotnie - nowe, bo przedtem ... ludzie rządzili się bardziej literą prawa aniżeli sercem. ... Litera prawa, pokręcony paragraf prawny brał często górę nad sercem i rozumem. W swoje zagięte ramiona zagarniał człowieka w niewolę, jak jakaś potworna ośmiornica. Prawo rozbudowane do fantastycznych rozmiarów stało się wprost niemożliwe do wykonania. Kiedy Chrystus ogłosił prawo miłości, przypomniał, że ... trzeba porządek prawny związać z porządkiem miłości. (Kardynał Stefan Wyszyński, source)

Pierwsi uczniowie Jezusa gorliwie praktykowali nowe przykazanie. Ich wzajemna miłość była znakiem rozpoznawczym obecności Boga pośród swojego ludu, obecności Boga-w-swoim-ludzie; była czymś żywotnym i dynamicznym, była siłą porywającą rzesze. 

Paweł i Barnaba wrócili do Listry, Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów... Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Nauczali w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii... Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. (Dz 14, 21-27)