IX Niedziela Zwykła, rok C

Wiara, która zadziwiła Mistrza
Ewangelia IX Niedzieli Zwykłej przypomina nam wdarzenie uzdrowienia sługi setnika:

Gdy [Jezus] był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony. ... Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i zwracając się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu. (Łk 7, 1-10)

Setnik z dzisiejszej Ewangelii okazał tak wielką wiarę, że nawet Jezus się zdziwił. Setnik, który nie należał przecież do Narodu Wybranego. Okazuje się, że Stary Testament okazuje wiele troski i nawet szacunku dla cudzoziemców. W pierwszym czytaniu słyszymy modlitwę króla Salomona, która zanosi do Pana w dniu poświęcenia świątyni:

Cudzoziemca, który nie jest z Twego ludu, Izraela, a jednak przyjdzie z dalekiego kraju przez wzgląd na Twe imię (bo będzie słychać o Twoim wielkim imieniu i o Twojej mocnej ręce i wyciągniętym ramieniu), gdy przyjdzie i będzie się modlić w tej świątyni, Ty w niebie, miejscu Twego przebywania, wysłuchaj i uczyń to wszystko, o co ten cudzoziemiec będzie do Ciebie wołać. (1 Krl 8, 41-43)

Szybko przychodzi nam wyznaczać granice, określać przynależności, kierować się względami narodowo-kulturowymi. Czasem nawet nasza pobożność każe nam krytycznie oceniać sposób oddawania czci Bogu przyjęty za gdony w innej kulturze. Ewangelia jednak jest ponad nasze podziały; ponad naród i kulturę. I pewnie nie można przykładać tej samej miarki do innej niż przyjęta u nas postawy przyjmowania Komunii św., innego stylu świętowania Wielkanocy czy Bożego Narodzenia, innych zwyczajów religijnych, jak np. zapalania lub nie lampek na grobach zmarłych. Raczej poznając te zwyczaje chwalmy Pana różnorodnością gestów i zwyczajów. 
Św. Paweł, apostoł pogan, umiał się dostosować do miejscowego zwyczaju. Umiał zachować dystans do tego, co małostkowe i ludzkie, aby słuzyć tylko Ewangelii:

Czy zabiegam o względy ludzi, czy raczej Boga? Czy ludziom staram się przypodobać? Gdybym jeszcze teraz ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusa. (Ga 1, 1-2. 6-10)